پکن و مسکو به دنبال تغییر رویکرد هژمونیک غرب
تاریخ انتشار: ۹ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۰۱۲۳۳
یک کارشناس نظامی برجسته چینی اظهار کرد پکن و مسکو به دنبال تغییر رویکرد هژمونیک غرب نسبت به روابط بینالمللی است. - اخبار بین الملل -
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، سانگ ژانگ پینگ کارشناس نظامی برجسته چینی در گفتگو با گلوبال تایمز اظهار کرد پکن و مسکو به دنبال تغییر رویکرد هژمونیک غرب نسبت به روابط بینالمللی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی اظهار کرد وقتی که به دیدار بین سرگئی شویگو وزیر دفاع روسیه و ژانگ یوشیا معاون کمیسیون مرکزی نظامی چین نگاه می کنیم، در می یابیم که همکاری استراتژیک بین روسیه و چین نه تنها باعث صلح و ثبات برای جهان می شود بلکه امیدواری ها را نسبت به تغییر تفکر و رویکرد هژمونیک و سلطه جویانه و نواستعماری دنیای غرب که رهبری آن به عهده آمریکاست، پررنگ می کند و جهان چند جانبه گرایی و چند قطبی را که چین و روسیه به طور مشترک در آن پیشتاز هستند، ارتقا می دهد.
این کارشناس چینی همچنین به موضوع گسترش سازمان همکاری شانگهای و گروه بریکس پرداخت و خاطرنشان کرد در چرخه دوستان چین و روسیه، کشورها صرف نظر از وسعت و قدرتشان، یکسان هستند و مشکلات را از طریق مشاوره حل می کنند در حالی که کشورهای بلوک غرب به رهبری آمریکا تقریبا هیچ حقی برای اظهار نظر نداشته و تنها از دستورات واشنگتن تبعیت می کنند.
روز گذشته ژنرال ژانگ یوشیا، معاون کمیسیون مرکزی نظامی چین در مراسم افتتاحیه دهمین مجمع امنیتی بزرگ «شیانگشان» در پکن گفت: ارتش جمهوری خلق چین به دنبال تعمیق و گسترش همکاری ها با نیروهای مسلح روسیه است.
وی در این مراسم تاکید کرد: ما به تعمیق اعتماد استراتژیک و همکاری ها با ارتش روسیه ادامه می دهیم. روسیه در لیست کشورهایی قرار دارد که چین قصد دارد همکاری های خود را با آن گسترش دهد.
سرگئی شویگو وزیر دفاع روسیه نیز در این مراسم یادآور شد که روابط بین دولت های مسکو و پکن به معنای واقعی کلمه نمونه ای برای کشورهای دیگری است که به طور فزاینده مایل به مشارکت در همکاری بین فدراسیون روسیه و جمهوری خلق چین هستند که هرچه می گذرد، برای دیگران جذابیت بیشتری پیدا می کند.
شویگو افزود: دایره دوستان و همفکران ما که نمی خواهند در دستور کار تقابلی جمعی تحمیل شده توسط غرب کشیده شوند، دائماً در حال گسترش است.
این در حالی است که براساس ارزیابی های انجام شده از سوی دانشگاه دفاع ملی آمریکا، کشورهای روسیه و چین بیشترین رزمایش نظامی مشترک را در سال 2022 داشتهاند و این امر بیشتر از هر سال دیگری طی 2 دهه گذشته برگزار کردهاند. دو طرف 6 رزمایش مشترک در این مدت برگزار کردند که 5 مورد آن پس از آغاز تهاجم روسیه به اوکراین در فوریه 2022 بوده است.
دهمین مجمع امنیتی بزرگ «شیانگشان» چین با نام «امنیت عمومی، صلح پایدار» با موضوع «مسئولیت کشورهای بزرگ و همکاری در امنیت جهانی» از 29 اکتبر آغاز و تا امروز 31 اکتبر ادامه دارد. مقامات بلندپایه سیاسی، نظامی و کارشناسان برجسته از بیش از 90 کشور جهان از جمله کشورهای منطقه آسیا و اقیانوسیه و همچنین تعدادی از کشورهای اروپایی در این مجمع شرکت دارند. شرکت کنندگان دیدگاههای خود را درباره امنیت منطقهای و جهانی با تمرکز بر آسیا، خاورمیانه و اروپا مطرح می کنند.
مقام ارشد دفاعی چین: به دنبال تعمیق همکاری با روسیه و توسعه روابط نظامی با آمریکا هستیمانتهای پیام/
منبع: تسنیم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۰۱۲۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پایان پوتین؟!/ او گورباچف نیست/ بعید است صاعقه دوبار به یکجا اصابت کند!
به گزارش خبرآنلاین، پیتر روتلند در تحلیلی برای ریسپانسیبل استیت کرفت وابسته به «اندیشکده کوئینسی» نوشت:ماکسیم ساموروکوف از مرکز کارنگی اخیرا مقالهای را باعنوان" رژیم شکننده پوتین" در فارن افرز منتشر کرده است. او نوشته مانند آنچه در گذشته برای شوروی اتفاق افتاد، سیستم پوتین هم همیشه درحال فروپاشی است.
این استدلال بر اساس یک قیاس تاریخی شکل گرفته است. طبق این قیاس نظام شوروی، قوی و تغییرناپذیر به نظر میرسید و عملاً هیچکس فروپاشی آن را پیشبینی نمیکرد. اما در نهایت شوروی فروپاشید. به همینترتیب، سیستم پوتین در حالحاضر قدرتمند و مقاوم به نظر میرسد و کمتر کسی میتواند فروپاشی آن را تصور کند. اما در نهایت این سیستم هم مانند شوروی، دچار فروپاشی خواهد شد.
مشخص است که چرا این استدلال برای فارنافرز دارای جذابیت است. پندار آرزومندانه همیشه مخاطب را جذب میکند. مردم دوست دارند آنچه را که میخواهند بشنوند را به آنها بگویند. بدون هیچ چشماندازی برای یک ضدحمله موفق در اوکراین، محتملترین سناریویی که باعث میشود کییف در جنگ پیروز شود، فروپاشی رژیم پوتین در روسیه است.
قیاسهای تاریخی میتوانند جذاب؛ اما گمراه کننده باشند. چرا که ممکن است توجه ما را بر شباهتهای سطحی متمرکز کنند، در حالی که تفاوتهای ساختاری را نادیده میگیرند. چندین دلیل مهم وجود دارد که مشخص میکند نظام پوتین در مکان بسیار متفاوتی با اتحاد جماهیر شوروی در دوره پرسترویکا قرار دارد.
اول اینکه میخائیل گورباچف تنها شش سال در روسیه قدرت را به دست داشت و هرگز نتوانست کنترل موثری بر حلقه داخلی رهبران شوروی داشته یا تغییری در بروکراسی ایجاد کند. در نتیجه او نتوانست ابتکارات سیاسی خود را اجرایی کند و ناچار شد تصمیمات رادیکالتری را اتخاذ کند که کل سیستم را بیثبات میکرد.
در مقابل پوتین پس از به قدرت رسیدن در سال دو هزار خیلی سریع بر نخبگان رقیب کنترل پیدا کرده و مکانیسم قدرت عمودی را احیا کرد. او ۲۴ سال است که در قدرت بوده و اکثر تحلیلگران موافقند که پایههای اصلی رژیم او آنقدر قوی است که احتمالا حتی از مرگ بنیانگذار خود هم جان سالم بهدر میبرد.
مسائل دوم این است: یکی از عوامل مهم در فروپاشی اتحادجماهیرشوروی این واقعیت بود که این کشور در یک جنگ در افغانستان بود و قابلیت پیروز بیرون آمدن از آن را نداشت. بنابراین اتحادجماهیر شوروی مجبور شد که با غرب وارد مذاکره شود. روسیه در حال جنگ در اوکراین است که هنوز اطمینان دارد که میتواند در آن پیروز شود.
مورد سوم اینکه اتحادجماهیر شوروی ورشکسته شده بود، کسری تجاری داشت و از خارج پول قرض میگرفت. در مقابل با وجود تحریمهای غرب، روسیه در سال گذشته ۵۰ میلیارد دلار مازاد تجاری داشته است. اقتصاد برنامهریزی شده شوروی سفت و سخت و ویرانکننده بود و دولت در گودالی از یارانههای دولتی فرو رفته بود. روسیه کنونی دارای یک اقتصاد سرمایهداری پویا است که بهخوبی در اقتصاد جهانی در اقتصاد جهانی ادغام شده و کارآفرینان مهارت خوبی در دور زدن تحریمهای غرب دارند.
نکته چهارم این است که اتحاد جماهیر شوروی، فدراسیونی بود که تنها ۵۲ درصد از جمعیت آن را روسها تشکیل میدادند. اما روسیه پوتین یک کشور متمرکزتر است که ۸۲ درصد از جمعیت آن را روسها تشکیل میدهند. مسلما برای روسیه احتمال شورش اسلامگرایان در قفقاز شمالی یک چالش امنیتی بالقوه است. اما منطقی که رمضان قدیروف رهبر چچن را تبدیل به یک رعیت وفادار برای مسکو کرده، در موارد دیگر هم صدق میکند. بر اساس این منطق بهتر است از جریان یارانهای که از مسکو میرسد لذت ببرید و لامبورگینی سوار شوید تا اینکه گروزنی یکبار دیگر به تلی از آوار تبدیل شود. چچنیها از جنگهای اول و دوم درس گرفتهاند که استقلالطلبی ارزش تلاش را ندارد. هیچیک از جمهوریهای دیگر در فدراسیون روسیه هم علاقهای به آغاز جنگ با مسکو ندارند.
حمله ۲۲ مارس ۲۰۲۴ به تالار شهر کراوکس، نه تنها یادآور این موضوع بود که اسلامگرایی افراطی همچنان یک تهدید امنیتی برای روسیه است بلکه نشاندهنده شکست اطلاعاتی گسترده سرویسهای اطلاعاتی این کشور بود. ایالاتمتحده از قبل به آنها هشدار داده بود که چنین حملهای در راه است. آنها باید نگهبانان مسلح را در تمام سالنهای کنسرت در مسکو مستقر میکردند. بااینحال، حملاتی مانند کراوکس باعث تغییر رژیم در روسیه نمیشود. تروریستها نه از قفقاز شمالی، بلکه از تاجیکستان آمده بودند. این نشان میدهد که هشت میلیون کارگر مهاجر از آسیای مرکزی یک خطر امنیتی بالقوه برای روسیه است. اما ارزش آنها در اقتصاد روسیه که با مشکل نیروی کار کم مواجه است، حداقل در حالحاضر از چالشهای امنیتی که ایجاد میکنند بیشتر است.
شورش واگنر در ژوئن ۲۰۲۳ یک تحول خارقالعاده بود و جدیترین تهدید برای ثبات رژیم پوتین از زمان تأسیس آن در سال دو هزار به حساب میآمد. ما هرگز نمیدانیم اگر یوگنی پریگوژین به عقب نرفته بود، چه رخ میداد. او به نیروهای خود دستور داده بود تا به سمت مسکو پیشروی کنند. اما آنچه میدانیم این است که قیام یا شورش واگنر در نهایت شکست خورد. پریگوژین مرده و به خاک سپرده شده و ثبات رژیم به سرعت برقرار شده است.
اجازه دادن به گروه واگنر برای توسعه و قدرت پیدا کردن تا جایی که بتواند آن شورش را به راه بیندازد، یک اشتباه جدی از سوی پوتین، پس از تصمیم او برای آغاز تهاجم تمام عیار به اوکراین بود. اما این یک اتفاق دور از ذهن باقی میماند و نمیتواند به عنوان پایهای برای سیاست ایالات متحده عمل کند.
برای پیروز شدن در دیپلماسی و جنگ نیاز به ارزیابی واقعبینانه از نقاط قوت و ضعف دشمن است. فروپاشی ناگهانی اتحاد جماهیر شوروی به ما یادآوری میکند که انتظار چیزهای غیرمنتظره را داشته باشیم. اما پوتین و رئیس جمهور چین شی جین پینگ از اشتباهات گورباچف درس خود را گرفتهاند. واشنگتن نباید سیاست روسیه خود را با این فرض بسازد که صاعقه دو بار به یک مکان برخورد میکند.
*ترجمه: مهسا مژدهی
۳۱۱۳۱۲
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901563